Na sopockim molo odbywa się dzisiaj „Dzień Niepokonanych”. W czasie tego wydarzenia odczytany zostanie list Anny Dymnej, która została pierwszą laureatką nagrody „Niepokonani”.

„Za serce, dobroć, wsparcie w codziennym wysiłku i dawanie nadziei wszystkim dzieciom” – brzmi fragment laudacji dołączonej do statuetki „Niepokonani”, która została wręczona w tym roku po raz pierwszy. Anna Dymna, nie mogąc uczestniczyć w uroczystościach, jakie odbywają się dzisiaj na sopockim molo, otrzymała ją 13 sierpnia, w czasie koncertu „Pracownia Zaczarowanej Piosenki w hołdzie Jarosławowi Kukulskiemu” w Radiu Kraków. Wyróżnienie wręczył Dariusz Wiliński z Fundacji „Sztuka Życia”. Aktorka dostała również piękne wydanie „Pana Tadeusza” po kaszubsku.

O tym, że statuetkę powinna otrzymać Anna Dymna, zdecydowały jednogłośnie dzieci – uczestnicy warsztatów terapeutycznych w Szymborku, organizowanych przez Fundację „Sztuka Życia”. Również dzieci własnoręcznie wykonały statuetkę przedstawiającą wózek inwalidzki ozdobiony bursztynami.

Nagroda „Niepokonani” będzie przyznawana raz w roku osobom, które działają na rzecz osób niepełnosprawnych. Nominacje do wyróżnienia będą mogły zgłaszać tylko dzieci i osoby niepełnosprawne.

Więcej informacji na temat statuetki „Niepokonani” oraz odbywającego się dzisiaj w Sopocie „Dnia Niepokonanych” znajduje się pod adresem www.sztukazycia.wordpress.com

List od Anny Dymnej:

KOCHANE  DZIECI Z POMORZA -  MOI MALI i WIĘKSI NIEPEŁNOSPRAWNI  PRZYJACIELE!
SZANOWNA KAPITUŁO „SZTUKI ŻYCIA”!
DRODZY UCZESTNICY PIERWSZEGO DNIA „NIEPOKONANYCH”!

Niestety, los sprawił, że w tym niezwykłym dniu nie mogę być z Wami nad moim ukochanym morzem, w Sopocie… Płakać mi się chce, ale nie mogę tego zmienić. Uśmiecham się „mimo wszystko”. 

I jestem z Wami całym moim dymnym sercem i duchem! Czujecie? Jestem obok każdego z Was. Stoję wyprostowana, z wysoko uniesioną głową, dumna i wzruszona. Uśmiecham się do Was najpiękniejszym kawalerskim uśmiechem i czuję, że każdy z Was jest moim Przyjacielem, a ja jestem Przyjacielem każdego z Was. Spełniam więc wszystko, co przeczytałam w zielonym Paszporcie kawalera statuetki „Niepokonani” opatrzonym numerem 001.

Dziękuję Wam za to piękne wyróżnienie. Nie ma wspanialszej nagrody na świecie jak ta, przyznawana przez dzieci. Jest ona dla mnie największą radością, wzruszeniem i zobowiązaniem. Nie wiem, czy w pełni zasługuję na taki wspaniały tytuł. Przecież są chwile, gdy jestem  bezradna, słaba i  czasem  sobie cichutko popłaczę do poduszki. Ale na szczęście mam Was – prawdziwie niepokonanych niepełnosprawnych Przyjaciół dużych i małych. To Wy dajecie mi siłę, uczycie radości, pokazujecie, co naprawdę jest ważne w życiu. Dzięki Wam mój świat stał się jaśniejszy i piękniejszy, nabrał niezwykłych barw i smaków. Odkąd zbliżyłam się do osób cierpiących, niepełnosprawnych, wydaje mi się, że zostałam przyjęta na jedyny w swoim rodzaju prawdziwy uniwersytet sztuki życia.  Dzięki Wam lepiej rozumiem sens życia, dzięki Wam naprawdę poznałam siebie. Dziękuję Wam za zaufanie, życzliwość, za ten tytuł, a też za symboliczna statuetkę. Ten inwalidzki wózek pomoże mi w trudnych chwilach poradzić sobie z różnymi  ułomnościami,  słabościami, które przecież  – jak każdy – ukrywam w sobie. Dziękuję Wam za te kawałeczki bursztynów, w których zawsze świeci nadbałtyckie słońce.

Dziękuję za pięknie wydaną księgę „Pana Tadeusza” w kaszubskim języku. Dziękuję  Panu Dariuszowi Wilińskiemu, który, wraz ze swoją córką, przyjechał do Krakowa po to, by przekazać mi wiadomość o przyznanym tytule kawalera statuetki „Niepokonanych”.  Jesteście bardzo KOCHANI!

Jeszcze raz i tysiąc razy za wszystko Wam bardzo dziękuję.

Wierzę, że gdy będziemy się wspierać, gdy będziemy razem, to naprawdę możemy zmieniać świat na lepszy.  Możemy być prawdziwie niepokonanymi!

Pozdrawiam wszystkich uczestników dzisiejszego święta: małych i dużych niepełnosprawnych Przyjaciół, Ich Opiekunów, Rodziny, całą Kapitułę „Sztuki życia”, Artystów, którzy są dziś z Wami, Zespoły WTZ z Pomorza, Teatr „Poza sztuką”, Zespół „Fucus” i „Detox”, Clownów, Kasię i Dominikę, Pana Piotra Szumnego oraz Panią Halinę Kunicką i Czesława Majewskiego, a także Organizatorów imprezy,  Straż Pożarną  Policję,  Firmę „Medura” i  całą Publiczność.

Bawcie się wspaniale! Życzę Wam zdrowia, miłości i sukcesów. Pozdrawiam z Krakowa. Mocno całuję.

Szczęśliwy pierwszy kawaler statuetki „Niepokonani”