W miniony piątek Anna Dymna była gościem specjalnym zajęć przeprowadzanych w ramach studiów podyplomowych z zakresu duszpasterstwa Służby Zdrowia i Pomocy Społecznej, zorganizowanych przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II i Prowincję Polską Zakonu Szpitalnego św. Jana Bożego – „Bonifratrzy”.

Studia podyplomowe z zakresu duszpasterstwa Służby Zdrowia i Pomocy Społecznej przygotowują swoich słuchaczy do pełnienia funkcji kapelana lub asystenta świeckiego w posłudze duszpasterskiej w szpitalach, hospicjach lub instytucjach pomocy społecznej. Jak podkreślają organizatorzy studiów, zadania, jakie stoją przed uczestnikami, są niezwykle trudne, ale i zarazem bardzo ważne. Dotyczą bowiem kontaktu z drugim człowiekiem, który cierpi i potrzebuje wsparcia. Dlatego też do grona prelegentów zaproszona została Anna Dymna, która już od wielu lat pomaga i rozmawia z osobami niepełnosprawnymi oraz chorymi. Aktorka podzieliła się ze słuchaczami swoim doświadczeniem, a także przemyśleniami dotyczącymi bólu, cierpienia oraz walki z samotnością.

– Od wielu lat prowadzę program „Spotkajmy się”  – opowiadała Anna Dymna. – Rozmowy z ludźmi chorymi i niepełnosprawnymi były dla mnie najlepszą akademią życia. Nauczyłam się, że tym ludziom najbardziej potrzebny jest drugi człowiek i szczera rozmowa. Trzeba mieć odwagę zadawać najprostsze nawet pytania, patrzeć prosto w oczy i po prostu być z drugim człowiekiem. W tym wszystkim bardzo pomagał mi mój zawód. Jako aktorka, staram się zawsze zrozumieć drugiego człowieka i wczuć się w jego sytuację. Nie było to proste. Dlatego zawsze towarzyszyły mi słowa Jana Pawła II: „Kimkolwiek jesteś, jesteś kochany. Nie zapomnij, że każde życie, nawet bezsensowne w oczach ludzi, ma wieczną i nieskończoną wartość w oczach Boga”.

Anna Dymna opowiadała również o założeniu i działalności Fundacji „Mimo Wszystko”.  Wspominając o organizowaniu wyprawy na Kilimandżaro, Teatrzyku „Radwanek” czy Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im. Marka Grechuty, przypomniała słuchaczom, jak wielkie siły drzemią w każdym człowieku, bez względu na to, czy jest niepełnosprawny czy zdrowy. I jak wielką moc mają wówczas najprostsze gesty i słowa.

Wykład zakończył się czytaniem wybranych wierszy ks. Jana Twardowskiego, które okazały się idealnym podsumowaniem tego spotkania.

Dziękujemy organizatorom studiów – Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie oraz Prowincji Polskiej Zakonu Szpitalnego św. Jana Bożego – „Bonifratrzy” – za zaproszenie i zorganizowanie spotkania.