W lipcu wystosowaliśmy pismo do ministra pracy i polityki społecznej, w sprawie nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych. Na jej mocy część opiekunów osób niepełnosprawnych straciła prawo do świadczeń pielęgnacyjnych. Poniżej prezentujemy odpowiedź Ministerstwa na postawione przez nas pytania.

Z początkiem tego roku weszła w życie nowelizacja ustawy o świadczeniach rodzinnych. Nowe przepisy zawężają krąg osób, które mogą pobierać świadczenie pielęgnacyjne, do opiekujących się członkami rodziny, których niepełnosprawność powstała nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole (do 25. roku życia). Świadczenie to wynosi obecnie 620 zł i – jak zapowiada Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej – do końca roku ma ono zostać podwyższone do 820 zł.

Opiekunowie osób, które ciężko zachorowały lub stały się niepełnosprawne po 18. lub 25. roku życia i wymagają stałej opieki, mogą liczyć na specjalny zasiłek opiekuńczy (520 zł), pod warunkiem, że dochód w rodzinie nie przekracza 623 zł na jednego członka rodziny (pod uwagę brany jest dochód osób sprawujących opiekę, jak i dochód osoby, która tej opieki wymaga). W przypadku osób, które, z powodu opieki nad członkiem rodziny zrezygnowały z pracy, konieczne jest udokumentowanie, że powodem rezygnacji z pracy była konieczność podjęcia opieki nad członkiem rodziny, który tej opieki wymaga. W przeciwnym razie taka osoba nie może liczyć na prawo do świadczeń emerytalnych i zdrowotnych, chyba że wcześniej to prawo uzyskała.  

Do naszej Fundacji wpłynęły dziesiątki listów i e-maili z prośbą o interwencję w tej sprawie. W związku z tym wystosowaliśmy pismo do Ministra Pracy i Polityki Społecznej, napisaliśmy w nim m.in.

„Część osób, wskutek intensywnej opieki nad swoim podopiecznym, zmaga się z poważnymi dolegliwościami zdrowotnymi. Utrata prawa do opieki zdrowotnej oraz świadczeń emerytalnych, jakie zostały im wcześniej zagwarantowane przez państwo, stawia ich i ich bliskich w niezwykle trudnej sytuacji. 

Chcielibyśmy w związku z tym zapytać, na jaką pomoc ze strony państwa mogą w tej chwili liczyć opiekunowie dorosłych osób chorych i niepełnosprawnych, które wymagają całodobowej opieki? Czy nasze państwo jest w stanie zapewnić ich bliskim odpowiednią opiekę, w czasie gdy oni podejmą się pracy zarobkowej (jeśli stan zdrowia ich bliskich i ich samych na to pozwala)? Co w sytuacji, gdy rodzina, zajmująca się osobą wymagającą opieki, nieznacznie przekroczy obowiązujące kryterium dochodowe? Czy każda z rodzin może liczyć na to, że jej przypadek będzie rozpatrzony indywidualnie i zostanie poprzedzony wywiadem środowiskowym, a decyzja nie zostanie podjęta wyłącznie na podstawie przedłożonych dokumentów?”.

W załączniku PDF zamieszczonym poniżej prezentujemy odpowiedź ministerstwa w tej sprawie.