Dzisiaj, w Soczi, rozpoczynają się XI Zimowe Igrzyska Paraolimpijskie. Organizatorzy zawodów przewidują udział 45 reprezentacji narodowych i 700 zawodników, którzy będą walczyli o siedemdziesiąt dwa komplety medali. Ekipa biało-czerwonych liczy ośmiu zawodników.

W 38-letniej historii zimowych igrzysk paraolimpijskich biało-czerwoni zdobyli czterdzieści cztery medale. W Vancouver, przed czterema laty, jedynie biegaczka Katarzyna Rogowiec wywalczyła brązowy krążek (dla porównania: z letnich igrzysk paraolimpijskich w Londynie Polacy przywieźli trzydzieści sześć medali). To i tak niezły rezultat, jeśli weźmie się pod uwagę, że nasi zimowi olimpijczycy – przez czterdzieści dwa lata – mogli poszczycić się jedynie czternastoma medalami (tylko jednym złotym wywalczonym przez Wojciecha Fortunę w 1972 roku, w Japonii, na skoczni narciarskiej Okurayama). Zresztą czy warto tworzyć w sporcie podziały, odrębne kategorie, posługiwać się nazwą „niepełnosprawny”?

– To określenie zdaje się być nie na miejscu w przypadku zawodników walczących na paraolimpiadzie o medale – zaznaczyła na portalu TVP Sport attaché prasowy polskiej reprezentacji paraolimpijskiej Paulina Malinowska-Kowalczyk. – Niepełnosprawność przesłonięta jest niewiarygodną kondycją fizyczną, siłą i determinacją. Każdy zawodnik w Soczi jest przede wszystkim sportowcem, ale każdy z nich to wielka historia dążenia od niesprawności do doskonałości.

Jak powiedział przed wyjazdem do Rosji Łukasz Szeliga, prezes Polskiego Związku Sportu Niepełnosprawnych „Start”, nastroje biało-czerwonych są dobre. Mimo wszystko. Wiadomo przecież, że warunki przygotowań nasi paraolimpijczycy mają dużo gorsze niż ich sprawni koledzy po fachu. Przykładowo Katarzyna Rogowiec nie wyjechała do Soczi. Zabrakło pieniędzy na jej kompleksowe szkolenie, a nasza najbardziej utytułowana biegaczka  nie chciała startować po niepełnowartościowym okresie przygotowawczym.

Trzeba pamiętać, że sport osób z niepełnosprawnościami – ten z „najwyższej półki” – wymaga obecnie równie profesjonalnego szkolenia jak treningi największych gwiazd światowego sportu. Notabene w bogatszych reprezentacjach treningi zimowych paraolimpijczyków są niemal identycznie zorganizowane jak w teamie Justyny Kowalczyk.

W Soczi wystartuje ośmiu naszych reprezentantów: Kamil Rosiek (1984, ZSON Start Nowy Sącz), Witold Skupień (1989, ZSON Start Nowy Sącz) – narciarstwo biegowe i biatlon; Michał Klos (1993, WSSiRN Start Katowice), Maciej Krężel (1991, WSSiRN Start Katowice), Anna Ogarzyńska (1986, SSR Start Poznań), przewodnik niedowidzącego Macieja Krężela Igor Sikorski (1990, BZSR Start Bielsko-Biała), Andrzej Szczęsny (1982, BZSR Start Bielsko-Biała), Rafał Szumiec (1983, IKS Druga Strona Sportu Kraków) – narciarstwo alpejskie; Wojciech Taraba (1986, BZSR Start Bielsko-Biała) – snowboard.

Życzymy naszym paraolimpijczykom wspaniałych wyników, worka medali i gromkich owacji. Niech igrzyska w Soczi będą dla nich jeszcze bardziej pomyślne od tych, w których niedawno startowali Justyna Kowalczyk, Zbigniew Brodka i Kamil Stoch.

Ceremonię otwarcia XI Igrzysk Paraolimpijskich w Soczi będzie można zobaczyć na stronie sport.tvp.pl. Natomiast TVP Info pokaże na żywo najważniejsze jej momenty (m.in. przemarsz reprezentacji Polski). Początek o 17.00.

W Soczi rozegrane zostaną następujące konkurencje:

narciarstwo alpejskie /zjazdowe/ kobiet: slalom, slalom gigant, supergigant, superkombinacja, zjazd, snowboard cross

narciarstwo alpejskie /zjazdowe/ mężczyzn: slalom, slalom gigant, supergigant, superkombinacja, zjazd, snowboard cross

narciarstwo biegowe kobiet: 1 km sprint, 5 km i 15 km (12 km kategorie na siedząco)

narciarstwo biegowe mężczyzn: 1 km sprint, 10 km i 20 km (15 km kategorie na siedząco)

narciarstwo biegowe: sztafeta open 4x2.5 km, sztafeta mix 4x2.5 km

biathlon kobiet: 6 km, 10 km, 12.5 km

biathlon mężczyzn: 7.5 km, 12.5 km, 15 km

hokej (w pozycji siedzącej na „sledgach”) – 8 drużyn

curling na wózkach (10 zespołów mieszanych 5-osobowych, w tym min. 1 kobieta)