Medal Wielkiej Wyprawy

Medal Wielkiej Wyprawy

Medal Wielkiej Wyprawy – wyróżnienie ustanowione przez Annę Dymną w październiku 2008 roku, po zakończeniu realizacji przez naszą Fundację projektu „Kilimandżaro 2008 – Mimo Wszystko”. Jego celem była wyprawa dziewięciu osób z różnego rodzaju niepełnosprawnościami fizycznymi na najwyższe wzniesienie Afryki – Kilimandżaro (5950 m n.p.m.). Medal wykonany został wg projektu prof. Adama Myjaka z warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Fundacja Anny Dymnej „Mimo Wszystko” postanowiła honorować tym wyróżnieniem osoby niepełnosprawne oraz ciężko chore, które potrafią przezwyciężyć cierpienie, napotykane ograniczenia, wykazywać się hartem ducha i wolą życia. Medal przyznawany jest tym wszystkim niezwyczajnym ludziom, którzy, pomimo barier, zapragnęli wyruszyć w Wielką Wyprawę, a przez to dokonywać w swojej trudnej codzienności rzeczy niezwykłych; którzy z pasją i determinacją podążają ku jasnej stronę życia, stając się dla innych przykładem.

Po raz pierwszy Medal Wielkiej Wyprawy został wręczony 14 czerwca 2009 roku na Rynku Głównym w Krakowie podczas 6. Ogólnopolskich Dni Integracji „Zwyciężać mimo wszystko”.

Laureaci Medalu Wielkiej Wyprawy w 2008 roku

Niepełnosprawni uczestnicy wyprawy na Kilimandżaro:

Angelika Chrapkiewicz (ur. 1980 r.) – od 3. roku życia cierpi na dystrofię mięśniową. Porusza się na wózku. Jest absolwentką Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Instytutu Spraw Publicznych UJ oraz studiów podyplomowych na wydziale dziennikarstwa.

Katarzyna Rogowiec (ur. 1977 r.) – jako 3-letnie dziecko, straciła obie ręce. Jest wielokrotną medalistką mistrzostw świata w biathlonie. Na paraolimpiadzie w Turynie (2006 r.) dwukrotnie stanęła na najwyższym stopniu podium. Prezydent RP odznaczył ją Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Krzysztof Gardaś (ur. 1970 r.) – wieku 21 lat doznał urazu kręgosłupa. Lekarze orzekli, że resztę życia spędzi na wózku, mimo to mężczyzna korzysta dzisiaj jedynie z kul. Jako osoba niepełnosprawna, zdobył kilka szczytów wchodzących w skład „Korony Ziemi”: Mont Blanc , Aconcaguę, Kilimandżaro i Elbrus.

Krzysztof Głombowicz (ur. 1958 r.) – w wyniku przebytej choroby Heinego-Medina korzysta z aparatu ortopedycznego oraz kul. Przez ponad 20 lat uprawiał różne dyscypliny sportu. Jako dziennikarz TVP, relacjonował paraolimpiady w Atlancie, Sydney, Atenach i Turynie. Każdego roku na Rynku Głównym w Krakowie komentuje Ogólnopolskie Dni Integracji „Zwyciężać mimo wszystko”.

Jan Mela (ur. 1988 r.) – w 2002 roku, w wyniku porażenia prądem, stracił lewe podudzie i prawe przedramię. Jest najmłodszym w historii zdobywcą bieguna północnego i bieguna południowego. W 2009 roku założył Fundację „Poza Horyzonty”.

Piotr Pogon (ur. 1967 r.) – był akademickim mistrzem Polski w narciarstwie alpejskim. Mimo że jest pacjentem Instytutu Onkologii (m.in. resekcja płuca), pływa i startuje w biegach długodystansowych.

Jarosław Rola (ur. 1980 r.) – porusza się na wózku. Na paraolimpiadzie w Turynie (2006 r.) zajął 10. miejsce w slalomie. W lipcu 2006 roku, jako pierwsza osoba niepełnosprawna, zdobył szczyt Śnieżki na zaprojektowanym przez siebie rowerze napędzanym siłą rąk.

Piotr Truszkowski (ur. 1979 r.) – po porażeniu prądem, stracił obie nogi na wysokości ud. Mimo niepełnosprawności jest wielokrotny srebrnym i brązowym medalistą mistrzostw Polski w lekkiej atletyce (kula, dysk, oszczep) oraz multimedalistą mistrzostw Polski w siatkówce na siedząco.

Łukasz Żelechowski (ur. 1981 r.) - niewidomy od urodzenia absolwent Instytutu Informatyki Uniwersytetu Śląskiego. Ukończył szkołę muzyczną I st. W 2006 roku zajął 1. miejsce w II Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im. Marka Grechuty.

Francis Warui Mwayonga (ur. 1971 r.) – niepełnosprawny nauczyciel z Kenii, który towarzyszył dziewiątce Polaków podczas zdobywania Kilimandżaro.

A
A+
A++
Drukuj
PDF
Powiadom znajomego
Wstecz